Myvo.1 - Myvo.1 นิยาย Myvo.1 : Dek-D.com - Writer

    Myvo.1

    เรื่องนี้สร้างจากการวาดรูปตอบโต้ในสมุดเหลือใช้เท่านั้น แต่มันกลับสร้างมิตรภาพงดงามได้กด้

    ผู้เข้าชมรวม

    58

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    58

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  อื่นๆ
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  12 ต.ค. 57 / 08:49 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
     เมื่อเด็กสาวพลังจิต ไซโคลน เป็นทั้งยอดนักดาบ กลับต้องมาเจอ สาวน้อยยอดนักปืน ที่ขอร้องให้เธอมาเป็นอาจารย์
    เรื่องระหว่าง ฆาตกรรมของ ไอริณ แม่ของราทิพย์ กับ สัตว์ประหลาดอาละวาด ที่พัง
    คฤหาส์ ของอาเรียไป เธอหนีรอดมากับคนรับใช้สาว ที่ยืนยันจะไปตามหาพ่อแม่
    ของอาเรีย เรื่องราวบทสรุป แห่งมิตรภาพ และปริศนา รอคอยการแก้ไข
    ใน MyVo
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
            ในยามค่ำคืนฤดูหนาว มีเด็กผู้หญิง 2 คน นั้งดูดาวอยู่บนภูเขาทางใต้ของเมือง คนแรกมีผมสีน้ำตาลยาว ที่มัดผมทรงหางม้ายาวไว้ นัยต์ตาสีฟ้าสดราว ท้องฟ้าสดใส  ผิวขาวดูน่ารักตามแบบเด็กผู้หญิง
      อายุ 21 เรื่อยไป... "นี้ราทิพย์ ทำไมเธอถึงชวนฉันมาละ" เด็กผู้หญิงอีกคนที่นั้งข้างๆหันมามองราทิพย์ เธอมีผมสีชมพูอ่อนยาว ที่มัดเป็นทรงแกะไว้ นัยต์ตาสีแดงน่ารัก มีผ้าปิดตาสีแดงเข้มขอบทอง ปิดตาข้างขวาไว้ ผิวขาวดูน่ารักแบบเด็กอายุ 19  "อ่าว..เธอลืมแล้วหรอ
      อาเรีย วันนี้ครบรอบที่เราเจอกันนะ" ราทิพย์บอก อาเรียทำหน้างงๆ เหมือนกำลังนึก "อ๋อ" อาเรียพยักหน้า "อะ นี้ของขวัญ"ราทืพย์ยื่นที่มัดผม หูแมวอันเล็กๆให็ อาเรียรับมันมามองครู่นึง "แต่...ฉันไม่มีอะไรให้เธอเลยนะ" อาเรียหันกลับมาผมสีชมพูปลิว ไสว "ฉันถึงซื้อมาให้ตัวเองไง" ราทิพย์หันหลังให้ อาเรีย ทีมัดผมของเธอเป็นดาวสีฟ้าอันเล็กๆ
      น่ารักไว้ผูกไว้ "ฉันขอโทษ..ที่ลืมวันนี้ไป" อาเรียตอบเศร้าๆ
      "หืม?..ไม่เป็นไรนิ อย่างน้อยเธอเป็นเพื่อนคนสำคัญที่สุดของฉัน ไม่จำเป็นต้องเป็น พ่อแม่ ไม่จำเป็นต้องเป็นครอบครัว ไม่จำเป็นต้องเป็นเพื่อนบ้านหรือญาติ และ ไม่สำคัญจะต้อง เข้าใจกันมากมาย เพราะเรารู้ว่าเราสามารถพึ้งพิงกันได้ รู้ว่าก้าวเดินด้วยกันได้ รู้ว่าเราพร้อมที่จะไปพร้อมกัน แค่นี้ก็เรียกว่าเพื่อนได้แล้วหล่ะ"  ราทิพย์จับมือ 2 ข้าง
      ของอาเรียไว้ "และไม่สำคัญที่ต้องมองข้อด้อยเธอเป็นหลัก อย่างลืมวันสำคัญนิ" ราทิพย์ยิ้มให้อาเรีย ............................................................................................................. "เออ..วันนี้หนาวจังเราไปกินราเมงของโปรดเธอกัน
      ดีกว่า" ทันใดนั้นตาอาเรียประกาย วิบวับทันที "จริงหรอ" "อืม" ราทิพย์จับมืออาเรียแล้วเดินไปในเมืองด้วยกัน.....

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×